Villa Hadriana
Vanavond weer geland na zes dolle dagen Lazio. Zonder kinderen, en met een stevig programma. Het zweet staat nog in onze schoenen, mijn buikje is stevig rond en mijn iPhone is oververhit van de vele foto's. Op onze korte trip stonden zowel het oude Rome als de Italiaanse tuinkunst centraal. De Villa Hadriana is een unieke combinatie van beide, en de basis van alle andere beroemde tuinen in deze streek.
Want de tuinen van Lazio vormen het Mekka van de tuinontwerper, de Engelsen noemen hun tuinbezoeken aan deze regio niet voor niets "the Grand Tour". Maar jammer genoeg zijn niet al deze tuinen even frequent geopend, en moet je bij een korte trip goed plannen welke tuinen je zeker wil zien. Voor mij waren dat er drie en de Villa Hadriana mag de spits afbijten.
Deze "villa" is in feite een kleine stad en werd in het begin van de tweede eeuw als buitenverblijf aangelegd door de machtige Keizer Hadrianus. Dat deed hij in Tivoli, ten oosten van Rome, waar veel rijke Romeinen toen een tweede woonst hadden om buiten de drukke stad te kunnen verpozen. Verdere details vind je gemakkelijk terug op het internet, want het is zeker niet mijn bedoeling hier een les geschiedenis te geven.
Wat ik wel graag wil delen is de magie van deze plaats, bijna 2000 jaar nadat de site werd gebouwd en de tuinen aangelegd. Het is een Romeinse tuin, en je vindt er dus een sterke geometrie en symmetrie. De verhoudingen zijn subliem en je voelt dit meteen aan, zonder dat je het noodzakelijk kan benoemen. Met de jaren zijn de gebouwen vervallen en is de symboliek van de vele monumenten voor ons vervaagd. Maar de tuin leert ons over de vergankelijkheid van onze menselijke beschaving en de kracht van de natuur, die we tijdelijk vorm mogen geven, maar die het uiteindelijk van ons zal overnemen.
Dat is vandaag nog niet het geval, want de tuin wordt goed onderhouden. Hij is vaak open en je hoeft niet te reserveren. Als je er nog niet geweest bent, voeg hem dan zeker toe aan jouw bucket list. Want de combinatie van de ruines met de sobere beplanting en het machtige landschap met zijn cipressen en pijnbomen maakt van de Villa Hadriana een heilige plaats.
Vanavond weer geland na zes dolle dagen Lazio. Zonder kinderen, en met een stevig programma. Het zweet staat nog in onze schoenen, mijn buikje is stevig rond en mijn iPhone is oververhit van de vele foto's. Op onze korte trip stonden zowel het oude Rome als de Italiaanse tuinkunst centraal. De Villa Hadriana is een unieke combinatie van beide, en de basis van alle andere beroemde tuinen in deze streek.
Want de tuinen van Lazio vormen het Mekka van de tuinontwerper, de Engelsen noemen hun tuinbezoeken aan deze regio niet voor niets "the Grand Tour". Maar jammer genoeg zijn niet al deze tuinen even frequent geopend, en moet je bij een korte trip goed plannen welke tuinen je zeker wil zien. Voor mij waren dat er drie en de Villa Hadriana mag de spits afbijten.
Deze "villa" is in feite een kleine stad en werd in het begin van de tweede eeuw als buitenverblijf aangelegd door de machtige Keizer Hadrianus. Dat deed hij in Tivoli, ten oosten van Rome, waar veel rijke Romeinen toen een tweede woonst hadden om buiten de drukke stad te kunnen verpozen. Verdere details vind je gemakkelijk terug op het internet, want het is zeker niet mijn bedoeling hier een les geschiedenis te geven.
Wat ik wel graag wil delen is de magie van deze plaats, bijna 2000 jaar nadat de site werd gebouwd en de tuinen aangelegd. Het is een Romeinse tuin, en je vindt er dus een sterke geometrie en symmetrie. De verhoudingen zijn subliem en je voelt dit meteen aan, zonder dat je het noodzakelijk kan benoemen. Met de jaren zijn de gebouwen vervallen en is de symboliek van de vele monumenten voor ons vervaagd. Maar de tuin leert ons over de vergankelijkheid van onze menselijke beschaving en de kracht van de natuur, die we tijdelijk vorm mogen geven, maar die het uiteindelijk van ons zal overnemen.
Dat is vandaag nog niet het geval, want de tuin wordt goed onderhouden. Hij is vaak open en je hoeft niet te reserveren. Als je er nog niet geweest bent, voeg hem dan zeker toe aan jouw bucket list. Want de combinatie van de ruines met de sobere beplanting en het machtige landschap met zijn cipressen en pijnbomen maakt van de Villa Hadriana een heilige plaats.
