dinsdag 24 mei 2016

Myosotis sylvatica


Planten zijn leuk om wat ze zijn. Maar soms zijn ze dubbel leuk, omwille van hun naam. Het bosvergeet-mij-nietje, is er zo één. The woodland forget-me-not. En vaak krijg je er dan een heel verhaal bij, zoals de ridder in de Middeleeuwen die dit bloemetje voor zijn geliefde wil plukken en door zijn zware harnas in het water valt. Voor hij verdrinkt werpt hij haar nog snel de bloemen toe, samen met zijn laatste woorden : "vergeet mij niet!"

De wetenschappelijke naam toont je dan weer dat het niet altijd Latijn hoeft te zijn. Want Myosotis komt van de Griekse woorden Myos (muis) en Otis (oor). Blijkbaar lijkt het zacht behaarde bloemetje op muizenoortjes. Ze zijn in elk geval even klein. Sylvatica wijst er dan weer op dat deze tweejarige in het bos groeit. 

En nu dus in mijn tuin. Deze blauwe schatjes met hun gele oogje moeten zijn overgewaaid. Het is in elk geval de eerste keer dat ze me opvallen. Ze staan er nu al enkele weken, en bloeien in principe tot in juli door. In het begin hadden ze de plaats voor hen alleen, maar ondertussen geraken ze wat overwoekerd. Dus heb ik er nog snel een foto van gemaakt, voor ik ze binnenkort uit de grond haal, en in een ander tuindeel plant. In de hoop dat ze zich daar uitzaaien. Want deze tuinontwerper wil ze natuurlijk op de juiste plaats.