detuinontwerper.be : Project "Desoleil"

 

Voor dit project mocht ik van een redelijk wit blad beginnen. De tuin bestaat uit gazon en enkel het tuinhuis blijft behouden. De opdrachtgevers willen graag een ontwerp  dat in verschillende fases gerealiseerd kan worden.

De basis van het ontwerp zijn drie haagblokken halverwege de tuin. Deze breken het zicht op het tuinhuis en zorgen voor privacy links achteraan. Bovendien maken ze de tuin spannender en zal hij groter lijken, omdat hij niet in één blik te overzien is. Voor deze haagblokken zou ik liefst oranjebloesem (Choisya ternata) gebruiken, omdat deze een heerlijke geur in de tuin brengt. Maar het is me nog niet helemaal duidelijk of dit succesvol kan zijn. Daar ga ik nog wat op moeten studeren ...

De linkerzone wordt in eerste fase aangeplant. De rechtse nog niet, omdat de kinderen de eerste jaren deze speelruimte nog kunnen gebruiken. Links vooraan komt een lage haag met twee boompjes in. Deze geven schaduw aan tafel in de zomermaanden. In de winter staan ze kaal, en komt het licht er goed door. Dan komt een vijver. In de eerste jaren zou er een zandbak kunnen komen, of een ingegraven trampoline.  En dan dus de hoge haagstructuur. 

De drie rechthoeken die elkaar links opvolgen zijn alledrie precies even groot als het raam van de woonkamer en liggen ermee in één lijn. Door deze verhoudingen te respecteren, krijgt de tuin rust en is hij in proportie met de achtergevel.

Als je een tuin ontwerpt, voorzie je ook best enkele alternatieven, zodat je opdrachtgever zelf nog keuzes kan maken. Voor deze tuin heb ik zo'n alternatieven in een tweede tekening verwerkt. Die heb je nog van me te goed...

detuinontwerper.be : Project "De Pillecyn"

We hebben een zachte, maar erg natte winter achter de rug. Twee van mijn ontwerpen hebben weken gewacht op de aanleg. Allebei natte tuinen, waar je tot aan je enkel inzakte. Allebei nood aan een drainage, en maar hopen dat het eindelijk eens lang genoeg ging stoppen met regenen. Vooral voor de aanplant met kale wortel begon de tijd te dringen.

Voor Project "De Pillecyn" was het de voorbije week dan toch zover. De wonderboys van Bermaco hebben alles uitgegraven en een nieuwe drainage gestoken. En de grond verrijkt en weer luchtig gemaakt. Omdat er geen verharding in het ontwerp zat, kon daarna meteen aangeplant worden. We hebben samen alle planten gezet volgens plan, en links en rechts wat bijgestuurd als dat het effect ten goede kwam.

Als basis een Taxushaag, die vandaag nog een verzameling kleine kerstboompjes lijkt. Zowel voor- als achteraan is er hoogte gecreëerd met Fagus zuilen. De Buxus en Ilex zorgen dan weer voor een formele toets, die wordt verzacht door de vaste planten. Heuchera, Anemonen, Geraniums, Sanguisorba, Echinops, Verbena en Agastache. De dwergwilg heb ik op verzoek van de opdrachtgevers vervangen door hun kerselaar, die in pot stond. Samen met de Exochorda zal deze in de vroege lente de tuin sieren met bloesems. 

De meeste plantjes zijn nog petieterig. Daarom is de boomschors nog erg dominant. Maar de komende weken kan alles flink wat bijgroeien. Deze zomer zal de tuin er al wat volgroeider uitzien, en voor het volle effect gaan we een jaartje of drie geduld moeten hebben.

  

  

  

Camellia japonica - van een oosterse schoonheid

Toen we twee jaar geleden ons eigen stukje paradijs kochten, was dit voor een belangrijk deel overwoekerd door klimop. Daar heb ik me deze winter eens goed tegenaan gegooid en er zijn heel wat kubieke meters klimop via GFT zakken langs de voordeur naar buiten gegaan. 

Resultaat zijn heel wat lege borders, netjes afgedekt met mulch en hier en daar een schrale heester, die de strijd om water en voedingstoffen langzaam maar zeker aan het verliezen was. Aan sommige hangt nog een kaartje van de vorige eigenaars, en zo waren die meteen geïdentificeerd. Maar één schraal takje kon ik niet thuisbrengen, en na heel wat wikken en wegen besliste ik het maar te laten staan.

Dus zo kom ik op een ochtend de tuin ingewandeld en zie ik voor het eerst een wonder van een bloem. Eén takje, één bloem. En ik wist meteen dat ik een camelia had gespaard.

Met één L of twee? Camelia in het Nederlands en Camellia als wetenschappelijke naam. De meest bekende - en ook deze op de foto - is de Camellia japonica, die we ook wel Japanse roos noemen. Deze is wintergroen, met glanzend blad, en bloeit dus vroeg in het jaar. Maar je hebt haar de voorbije weken ongetwijfeld al in talrijke voortuinen zien staan.

In Japan zijn ze dol op de camelia, omdat de bloem in zijn geheel van de plant valt en dit als een fragiele vorm van perfectie wordt beschouwd. En zulk kunstwerkje mocht ik dan deze ochtend in al haar glorie aanschouwen ...

           

Ribes sanguineum

De rode ribes of siertrosbes, zie je vandaag overal in bloei staan. Vaak staat er ook Forsythia in de buurt en dat geeft toch wel een bijzonder kleureneffect. Combinaties met Magnolia, Clematis of Anemone Blanda zijn iets stijlvoller. Zelf ben ik een grote fan van variëteiten met lichtroze bloesems. Andere tuiniers verkiezen misschien eerder de felroze cultivars of de witte bloeiers. 

Deze heester heeft een mooie rechte groeiwijze, wordt zo'n twee tot drie meter groot, en even breed. Het is een echte topper voor in een romantische cottage tuin. Het is een erg gewone jongen, eenvoudig in onderhoud, zeer winterhard en hij doet het op elke grondsoort. Maar met zure grond doe je hem net iets meer plezier. 

Ribes sanguineum verliest zijn aromatische blad in de winter en bloeit van maart tot april op tweejarig hout. Dat betekent dat je hem best meteen na de bloei snoeit. De jonge scheuten die datzelfde jaar nog uitlopen, zullen volgend jaar weer bloemen dragen. Bij de snoei knip je elk jaar 1/3 van de oude takken enkele centimeters boven de grond af. Als je dat niet doet, ga je doorheen de jaren minder bloemen krijgen.