detuinontwerper.be : Project "Donkie & Froefroe"
Nu de tuin is opgedeeld in zones, start ik met het ontwerp van het noordelijke tuingedeelte. Deze tuin is zo'n 50 meter breed en 9 meter diep, en nog volledig braakliggend. Hij wordt afgescheiden door een hoge coniferenhaag, en ligt voor een belangrijk deel van de dag in de schaduw. Dat laatste is op zich geen probleem, want de bewoners zijn niet bepaald zonnekloppers.
De grootste uitdaging is de vorm: een lange koker. Deze keer niet in de lengte, maar in de breedte, en versterkt door de immense coniferenhaag. Bovendien wordt dit tuingedeelte nog minder diep, doordat achteraan een doorgang voor Donkie & Froefroe wordt voorzien. Ook hier is het contact met de dieren een belangrijk uitgangspunt.
De bewoners willen vooral groen en wit in de tuin. Uit hun antwoorden op mijn vragenlijst kwam de voorkeur voor een meer formele tuin naar voor. Daar heb ik dan ook mijn eerste schets op gebaseerd.
Op basis van deze eerste schets hebben we een lang en inspirerend gesprek gehad. Over wat de tuin voor hen betekent, wat ze mooi vinden en waar ze zich goed bij voelen. Zo kwamen we op een gedeelde liefde voor boomschors. Misschien geen vlekkeloos materiaal, maar sfeervol, authentiek en natuurlijk. Dit zal de basis vormen van de paden doorheen de beplanting.
Verder waren we het erover eens dat deze eerste schets wat spanning mist. Dit komt omdat enkel de bomen voor hoogte zorgen, en de hagen te vlak blijven. De bewoners houden van massieve hagen, en die gaan in het tweede ontwerp voor meer massa zorgen. Erg belangrijk ook om de vorm van de tuin te doorbreken.
Een beetje verrassend voor mij kwam de vraag om de serre aan het zicht te onttrekken. Die zal namelijk niet enkel door hen gebruikt worden, en dan willen ze wel hun privacy op het terras behouden. Ik heb slechts een strook van 3 meter tussen de serre en het terras, dus daar ga ik nog even over nadenken...
Nu de tuin is opgedeeld in zones, start ik met het ontwerp van het noordelijke tuingedeelte. Deze tuin is zo'n 50 meter breed en 9 meter diep, en nog volledig braakliggend. Hij wordt afgescheiden door een hoge coniferenhaag, en ligt voor een belangrijk deel van de dag in de schaduw. Dat laatste is op zich geen probleem, want de bewoners zijn niet bepaald zonnekloppers.
De grootste uitdaging is de vorm: een lange koker. Deze keer niet in de lengte, maar in de breedte, en versterkt door de immense coniferenhaag. Bovendien wordt dit tuingedeelte nog minder diep, doordat achteraan een doorgang voor Donkie & Froefroe wordt voorzien. Ook hier is het contact met de dieren een belangrijk uitgangspunt.
De bewoners willen vooral groen en wit in de tuin. Uit hun antwoorden op mijn vragenlijst kwam de voorkeur voor een meer formele tuin naar voor. Daar heb ik dan ook mijn eerste schets op gebaseerd.
Op basis van deze eerste schets hebben we een lang en inspirerend gesprek gehad. Over wat de tuin voor hen betekent, wat ze mooi vinden en waar ze zich goed bij voelen. Zo kwamen we op een gedeelde liefde voor boomschors. Misschien geen vlekkeloos materiaal, maar sfeervol, authentiek en natuurlijk. Dit zal de basis vormen van de paden doorheen de beplanting.
Verder waren we het erover eens dat deze eerste schets wat spanning mist. Dit komt omdat enkel de bomen voor hoogte zorgen, en de hagen te vlak blijven. De bewoners houden van massieve hagen, en die gaan in het tweede ontwerp voor meer massa zorgen. Erg belangrijk ook om de vorm van de tuin te doorbreken.
Een beetje verrassend voor mij kwam de vraag om de serre aan het zicht te onttrekken. Die zal namelijk niet enkel door hen gebruikt worden, en dan willen ze wel hun privacy op het terras behouden. Ik heb slechts een strook van 3 meter tussen de serre en het terras, dus daar ga ik nog even over nadenken...
De grootste uitdaging is de vorm: een lange koker. Deze keer niet in de lengte, maar in de breedte, en versterkt door de immense coniferenhaag. Bovendien wordt dit tuingedeelte nog minder diep, doordat achteraan een doorgang voor Donkie & Froefroe wordt voorzien. Ook hier is het contact met de dieren een belangrijk uitgangspunt.
De bewoners willen vooral groen en wit in de tuin. Uit hun antwoorden op mijn vragenlijst kwam de voorkeur voor een meer formele tuin naar voor. Daar heb ik dan ook mijn eerste schets op gebaseerd.
Verder waren we het erover eens dat deze eerste schets wat spanning mist. Dit komt omdat enkel de bomen voor hoogte zorgen, en de hagen te vlak blijven. De bewoners houden van massieve hagen, en die gaan in het tweede ontwerp voor meer massa zorgen. Erg belangrijk ook om de vorm van de tuin te doorbreken.
Een beetje verrassend voor mij kwam de vraag om de serre aan het zicht te onttrekken. Die zal namelijk niet enkel door hen gebruikt worden, en dan willen ze wel hun privacy op het terras behouden. Ik heb slechts een strook van 3 meter tussen de serre en het terras, dus daar ga ik nog even over nadenken...
