Exochorda macrantha 'The Bride'

We zitten volop in de bloesems en als ik door de tuin loop zijn er heel wat redenen om in mijn pen te kruipen. Vandaag kies ik voor onze meest uitbundige bloeier, ook al is zij minder groot dan de concurrentie.

Exochorda macrantha groeit van oorsprong tegen hellingen aan in China. Bij ons is slechts één variant gekend : 'The Bride'. Dit pareltje is op dit moment inderdaad een echte bruid. Het is een extreem rijke bloeier en de vele witte bloemen hangen als een sluier om haar heen. In onze tuin geeft zij al weken het beste van zichzelf.

De bloemknoppen doen denken aan parels, en daar haalt deze jongedame haar Nederlandse benaming: parelstruik. Zij houdt van een licht zure grond en staat graag in het zonnetje (welke bruid doet dat niet). Zorg voor een goed doorlatende grond, zeker als je haar in een pot plaatst, want ze houdt niet van natte voeten. 

Om jaar na jaar een mooie bloei te houden, moet je de parelstruik regelmatig verjongen. Dat doe je door vanaf het derde jaar elk jaar één derde van de oude takken te verwijderen. Snoeien doe je best kort na de bloei, want in de winter snoei je de bloemknoppen mee weg. 

De bruid heeft de neiging nogal los te groeien. De mijne daarentegen heeft een boomvorm, met dubbele stam. Ik heb er wat het raden naar of de vorige eigenaars haar zo gesnoeid hebben, of dat ik eerder een familielid van haar in de tuin heb : Exochorda racemosa 'Niagara' bijvoorbeeld. Alweer een naam die de overvloedige bloei in de verf zet. Deze  laatste bloeit echter meer opgaand en dus blijf ik erbij dat onze bruid ook echt een bruid is.

Jouw tuin = fun in elk seizoen

Deze keer geen boek om aan te prijzen, maar een tijdschrift. "Bloem en Plant" veranderde bij de jaarwisseling zijn naam in "Tuinseizoen" om beter aan te sluiten bij de filosofie van detuinontwerper.be (al luidt de officiële versie dat ze de naam van hun website wilden doortrekken).

Dit magazine heeft een brede horizon. Er is aandacht voor zowel siertuinen als moestuinen. Het tijdschrift laat kwekers aan het woord, tuiniers, tuinjournalisten en ontwerpers. Je krijgt handige doe-het-zelf tips om te tuinieren in de praktijk, maar ook toegankelijke artikels over tuinontwerp. En er wordt zelfs ingegaan op inspirerende tuinreizen.

In Tuinseizoen blijft elke uitgave trouw aan de periode waarin het verschijnt. Je vindt er reportages over planten die op dat ogenblik op hun mooist zijn, tuintaken die je dan moet uitvoeren en groenten en kruiden uit de moestuin in die specifieke maand. Ook de tuinreportages tonen de tuin seizoensgebonden, en leren je dat jouw tuin altijd wel iets te bieden kan hebben.

Meer nog dan vorig jaar, steunt Tuinseizoen op echte professionals en fanatieke liefhebbers, die jou heel wat te vertellen hebben. De lay out is prettig, en de foto's zijn inspirerend. Sommige lezers klagen over het gewijzigde lettertype, maar zelf heb ik daar geen probleem mee.

Een leuk en leerrijk tijdschrift dus, en als je je abonneert kan je meteen ook een heel jaar gratis naar het Arboretum van Kalmthout (met partner), de Nationale Plantentuin van België en Hortus Botanicus in Leiden.

Tuinseizoen verschijnt tien keer per jaar. Eén nummer kost 5,99€, maar met een abonnement krijg je de 10 edities voor 39,5€. Voor slechts 10€ meer ontvang je ook nog vier exemplaren van "De tuin op tafel", het moestuinmagazine van Angelo Dorny (heb ik vorig jaar uitgeprobeerd, maar vond ik zelf wat oppervlakkig).

Prunus serrulata : bloesems uit Hasselt

Op deze eerste foto zie je de Prunus lannesiana Wils. 'Plena', die opvalt door zijn hangende bloesems. Je vindt hem amper terug op het internet, maar kan hem vandaag wel in levenden lijve bewonderen in de Japanse Tuin in Hasselt.  Daar wordt hij aangeprezen onder zijn Japanse naam Prunus "Yaeno-Oshima".

Als je van Japanse kerselaar houdt - en wie doet dat niet - spring dan meteen in de auto, want hun fragiele bloesems staan er volop in bloei. Sommigen staan nog in hun knop, maar je moet al stalen zenuwen hebben om geduldig op hen te wachten, want dan loop je het risico dat de vroege vogels al uitgebloeid zijn (of je woont gewoon in Hasselt en neemt een abonnement). 

 

Wat maakt deze bomen zo geliefd? Hun subtiele schoonheid? Feit dat ze de lente inluiden? De vergankelijkheid achter hun kortstondige spektakel? 

De favoriete sierkers bij ons is de Prunus serrulata. Deze is meestal op stam geënt. Hij is niet zo veeleisend naar grond (best wel kalkrijk) en onderhoud, maar wordt in principe iets te groot voor in de gemiddelde tuin.

De bloemblaadjes zijn wit of lichtroze. Wit combineert sowieso eenvoudig, maar zelf ben ik een grote fan van roze prunus naast de gele bloemetjes van de al even vroegbloeiende Forsythia.

        

detuinontwerper.be : Flowers in da city

Zeker in een stadstuin hebben we behoefte aan groen en vlinders.

       

In deze stadstuin van 8 op 10 is een deel van de kaarten al gelegd. Met name de fundering voor het tuinhuis, de stabilisé voor het terras en het gewapend beton van de waterput. Soms komt een mens nu eenmaal te laat ;-)

Tuinwensen van de opdrachtgevers: voldoende speelruimte voor de kinderen, een diervriendelijke planten- en bloementuin, vogelvoederplaats en insectenhotel, een druivelaar, en een kleine moestuin om de kinderen groene vingers mee te geven.

Dat vind ik een mooie uitdaging waar ik met plezier mijn hoofd over breek. Stadstuinen hebben het voordeel overzichtelijk te zijn en je kan er echt wonderen in verrichten...

In dit gebalanceerde ontwerp liggen terras en gazon in één lijn en vormen zo een speelveld van 8m op 4m. De kinderen kunnen er tegen een balletje trappen, je kan er ook een schommel of trampoline op kwijt.  

De rest van de tuin krijgt weelderige borders. De border achteraan camoufleert de schuine achtermuur en het boompje zorgt voor hoogte naast het tuinhuis. Hier kan ook een vogelvoederplaats komen. Tussen deze border en het tuinhuis toch een extra terras, proper en voldoende breed om de deur naar buiten open te laten draaien.

De rechterborder is het kloppende hart van de tuin. Het pad naar achter wordt onderbroken door dunne grasstroken en zowel links als rechts van het pad een rijke beplanting. Het tuinhuis wordt geïntegreerd door een druivelaar, die mooi in het zonnetje staat. En een verhoogde moestuintafel wordt over het deksel van de waterput geplaatst.

De linkermuur maken we groen met een klimop, die in de herfst mooi verkleurt en die een nestplaats voor vogels biedt.