Prachtig gras
Je ziet al aan de kwaliteit van de foto dat ik hier geen recente uitgave ga bespreken. Enkele weken geleden liet ik al even vallen dat ik in de Tuinen van Mien Ruys een tweedehands exemplaar van Prachtig Gras op de kop had weten tikken. Ik was al maanden op zoek naar het boek, maar het wordt blijkbaar niet meer gedrukt. En dus was ik zo blij als een kind met dit gelukkig toeval.
Piet Oudolf en Michael King schreven dit standaard werk in 1996, en er kwam een tweede versie uit in 2004. De cover die je hier ziet is van de eerste editie.
Ik hou zelf wel van een beetje theorie, en vind de inleiding van dit boek dan ook ijzersterk. Je leert er wat een gras precies is, wat deze plantengroep zo uniek maakt en hoe deze pioniersplant in de moeilijkste omstandigheden zijn plaats verwerft en de bodem vruchtbaar en leefbaar maakt. Je leert ook het onderscheid tussen echte grassen en russen (waaronder Luzula) of cypergrassen (waaronder Carex). Back to the basics ...
Maar het boek is meer dan een botanische encyclopedie. Het is vooral een klassieker door de veelzijdige toepassingen die het toont van grassen in de moderne tuinkunst. Van gazon, over bodembedekkers, solitaire grassen, bordersamenstellingen tot potplanten. De ontelbare combinaties met andere planten en de bijdrage van het gras in elk seizoen. Want laten we nooit vergeten dat Piet Oudolf één van de eersten was die ons leerde ontdekken dat ook het verdorde wintersilhouet van een plant zijn esthetische waarde heeft.
Zoals je van een echt standaardwerk mag verwachten, eindigt het boek met een uitgebreide lijst van plantbeschrijvingen. Al zijn deze ondertussen soms gedateerd (kunnen de auteurs eraan doen dan zoveel van deze planten ondertussen herbenoemd zijn?) Voor deze beschrijvingen ben je daarom vandaag beter af met het boek van Tinneke Provoost en Laurence Machiels.
Piet Oudolf en Michael King schreven dit standaard werk in 1996, en er kwam een tweede versie uit in 2004. De cover die je hier ziet is van de eerste editie.
Ik hou zelf wel van een beetje theorie, en vind de inleiding van dit boek dan ook ijzersterk. Je leert er wat een gras precies is, wat deze plantengroep zo uniek maakt en hoe deze pioniersplant in de moeilijkste omstandigheden zijn plaats verwerft en de bodem vruchtbaar en leefbaar maakt. Je leert ook het onderscheid tussen echte grassen en russen (waaronder Luzula) of cypergrassen (waaronder Carex). Back to the basics ...
Maar het boek is meer dan een botanische encyclopedie. Het is vooral een klassieker door de veelzijdige toepassingen die het toont van grassen in de moderne tuinkunst. Van gazon, over bodembedekkers, solitaire grassen, bordersamenstellingen tot potplanten. De ontelbare combinaties met andere planten en de bijdrage van het gras in elk seizoen. Want laten we nooit vergeten dat Piet Oudolf één van de eersten was die ons leerde ontdekken dat ook het verdorde wintersilhouet van een plant zijn esthetische waarde heeft.
Zoals je van een echt standaardwerk mag verwachten, eindigt het boek met een uitgebreide lijst van plantbeschrijvingen. Al zijn deze ondertussen soms gedateerd (kunnen de auteurs eraan doen dan zoveel van deze planten ondertussen herbenoemd zijn?) Voor deze beschrijvingen ben je daarom vandaag beter af met het boek van Tinneke Provoost en Laurence Machiels.
