dinsdag 12 mei 2015

Over een prairieborder...



Dit weekend heb ik mijn eerste prairieborder aangelegd.  In onze eigen tuin, als experiment.

Ik zit al sinds vorige zomer uit te kijken naar mijn eigen Echinops ritro en Echinacea purpurea : de donkerblauwe kogeldistel en de ranke zonnehoed, met haar roestbruine bloemhoofd en een krans van donkerrode bloemblaadjes. En nu heb ik ze dus vrolijk in huis gehaald.

Samen met Aquilegia vulgaris (wilde akelei), Perovskia atriplicifolia (Russische salie), Agastache 'Summer Fiesta' (Mexicaanse dropplant), Eryngium giganteum (kruisdistel), Cirsium rivulare (vederdistel), Calamintha nepeta (bergsteentijm), Verbena hastata (ijzerhard) en Aster amellus (bergaster). En natuurlijk konden ook de grassen niet ontbreken : Imperata cylindrica (Japans bloedgras), Panicum virgatum (vingergras), Deschampsia flexuosa (bochtige smele) en Bouteloua gracilis (muskietengras). 



Vrijdag heb ik deze schat aan verwachtingen opgehaald bij kwekerij Jan Spruyt-Van der Jeugd, een hele auto vol (passagierszetel incluis). Mijn beplantingsplan lag al enkele weken klaar, maar ik heb het uiteindelijk toch nog flink bijgestuurd. Belangrijkste reden is onze esdoorn, wiens bladerdak ik tijdens de wintermaanden toch wat onderschat had. De Helleborus orientalis en Rhododendron Yakushimanum die er al onder stonden heb ik daarom laten staan en aangevuld met Heucharella, die ook van schaduw houdt. En de akeleien die wat meer aan de schaduwrand staan, kunnen halfschaduw best verteren. Maar met de Verbena neem ik toch een risico. Nu ja, dat hoort dan bij het expirement. 

Wat ook alvast leerrijk was : 20 werkuren, 300 kg grondverbeteraar (DCM Vivimus), 900 liter boomschors, 2 kapotte knieƫn en een stramme rug. Ik heb voor boomschors gekozen omdat ik dat mooier vind dan lavasteentjes, ook al worden deze laatste aanbevolen. Misschien wat eigenzinnig, zeker volgende lente als ik alweer mag bijvullen, maar ik prefereer toch organisch materiaal.

En nu een stoeltje buitenzetten en zien hoe onze jongens groeien ...