Even languit in het gras

Zo ziet de wereld er uit als de zon schijnt. Ik heb deze foto al een tijdje op mijn computer staan en weet zelf niet meer waar ik hem vandaan heb. Hier is een straffe tuinontwerper aan het werk geweest, met oog voor het landschap. Ik word er vrolijk van, en voel een eerste stevige vakantiekriebel.

Traditiegetrouw ga ik begin juli even off line. Want zelfs een leuke job moet je af en toe eens laten rusten. Ik wens iedereen veel zon, een stralend blauwe hemel, en af en toe wat regen. Zodat het gras zo groen blijft als bij de buren. 

Tot binnenkort!

Drup ...

Ze lijkt wel gecarameliseerd. Weet je wat het is? Ik vind het zelf best een bijzondere foto. Maar vrolijk word je er natuurlijk niet van. Deze pioen is gerot in haar knop, voor ze de kans kreeg om open te gaan. Die regen blijft maar duren, de lente is letterlijk weggespoeld. Je hebt het misschien gelezen vandaag : honderdduizenden regenwormen hebben de voorbije week niet overleefd. Ze hebben hun naam dus blijkbaar wel gestolen.

Gelukkig waren de andere bloemen van mijn pioenen er toch tijdig bij. Indrukwekkende kanjers. En ook al zijn zij uiteindelijk ook roemloos ten onder gegaan in de regen, ik heb er toch een tweetal weken "dik" plezier van gehad. 

Wat moet je daar nu van denken, van zo'n pioen? Ik heb ze zelf nooit aangeplant. Ik kreeg ze bij de tuin en het huis. Eerst heb ik ze verplaatst, waardoor ik twee jaar geen bloemen had. En nu bloeien ze dus overvloedig. Maar de bloemen zijn in al hun grandeur te zwaar voor hun stengel. En dan hangen ze door, vallen ze de buxus is. Ik heb eigenlijk weinig ervaring met pioenen en weet niet of het altijd zo is. Misschien heb ik wel een cultivar in de tuin van een overijverige kweker.

                

detuinontwerper.be : Project "Desoleil"

  

Een tijdje geleden beloofde ik enkele alternatieve schetsen op dit project. Daar heb ik de voorbije twee weken nog op doorgewerkt en vanavond heb ik dit besproken met de opdrachtgevers. Waarom deze alternatieven? Omdat het nooit kwaad kan om wat meer opties te kennen, voordat je aan de aanleg begint. Zo kan je een gefundeerde keuze maken.

Op de eerste tekening heb ik meer beplanting verwerkt, en een deel van het bestaande terras uitgebroken om de tuin dichter bij het huis te brengen. Je ziet de vaste plantenborder links achteraan op de tekening. Om dit te accentueren, heb ik achter de haagblokken met extra gras gewerkt. De tuin oog veel groener en natuurlijker. Een bestaand terras opbreken is zelden een populair idee, ik ben er nog nooit in geslaagd iemand zo ver te krijgen.

De tweede tekening geeft een alternatief voor het vele hout in het ontwerp. De opdrachtgevers willen links achteraan een proper hoekje, waar ze in de schaduw kunnen zitten. Die schaduw zorgt vandaag voor extra veel mos in het gras, en zo waren we op een houten terras gekomen. Hout sluit mooi aan bij het tuinhuis, heeft een natuurlijke uitstraling en is als halfverharding beter voor de bodem om water te absorberen. Maar het kan ook wat minder en daarom heb ik hier het houten pad, links naast de haagblokken, vervangen door stapstenen en een lage bodembedekker. Ook dat brengt weer meer groen in de tuin. 

De opdrachtgevers waren al akkoord met het eerste ontwerp, dus ik had me de moeite kunnen besparen. Maar zolang het in mijn hoofd blijft draaien, ga ik door. Als uiteindelijk beslist wordt om het bij het eerste idee te houden, dan is dat nog altijd prima. En als de opdrachtgever mee gaat in één van de alternatieven, dan weet ik dat ik dit moet blijven doen. Zoals vandaag. Want we gaan voor de bodembedekker - Vinca minor 'Gertrude Jekyll' - en dat vind ik toch wel prettig.

detuinontwerper.be : Project "Donkie & Froefroe"

Het leukste bij de aanleg van een tuin, is het uitzetten van de vaste planten. In dit project heb ik twee royale vaste planten borders voorzien. De opdrachtgevers wilden vooral wit, en daar heb ik me netjes aan gehouden. Met enkele donkerrode accenten, zoals Sanguisorba officinalis 'Tanna', Angelica Gigas en Penstemon digitalis 'Husker's Red'. Deze planten accentueren niet alleen het wit van de bloemen, maar doorbreken ook het vele groen in zo'n border.

Jammer genoeg hebben we geen Angelica gigas meer te pakken gekregen, dus die kan er pas binnen een drietal maanden in. Vaste planten worden in twee periodes verkocht, en de eerste periode loopt nu op haar einde. De voorraden zijn bij veel kwekers aan het slinken, en zij beginnen nu opnieuw te potten zodat de plantjes voldoende geworteld zijn tegen de tweede periode, na de zomer.

Bij het ontwerpen van een vaste planten border, is het niet de schaarste die voor moeilijkheden zorgt. Het aanbod is gigantisch. Dus maak ik eerst een uitgebreide lijst, op basis van enkele parameters. Voor deze tuin was dat de hoogte van de planten, de bodemvereisten (zij moeten tegen een vochtige grond kunnen) en dus ook de kleur. Dan groepeer ik volgens bloeiperiode, en voor elke periode kies ik de meest interessante planten. Hierbij moet ook voldoende variatie zitten in de bloeiwijze en de bladvorm. Kiezen is verliezen, en dat doet altijd wat zeer. 

Wanneer de tuinman de vaste planten de grond in stopt, ben ik er graag bij. Een struik kan je de dag erna nog een metertje laten verplaatsen, maar zo'n 300 kleine jongens ... En zo'n tekeningetje is ook niet altijd perfect, terwijl ik zelf gevaarlijk perfectionistisch ben.