De Tuinen van Mien Ruys

Mien Ruys werd in 1904 geboren in Dedemsvaart, en groeide er op in Moerheim - de kwekerij van haar ouders. Daar stierf ze ook, in 1999. En zo leefde één der belangrijkste tuinontwerpers van de vorige eeuw bijna een eeuw lang in dezelfde tuin. Een tuin waarin ze haar vernieuwende ideeën uitprobeerde en die mee groeide met haar vakmanschap. Een tuin die hoog op mijn wish list stond.

Mien Ruys groeide op in de wereld van planten en had al heel jong contacten met toonaangevende ontwerpers en kwekers. Ze bleek dan ook nog eens een gezonde portie talent te hebben en een stevige persoonlijkheid, en dan kan je de tuingeschiedenis ombuigen. Ze maakte de tuinen in haar tijd ecologischer door exoten (die overwinterden in verwarmde serres) te vervangen door winterharde planten en socialer door goedkopere materialen als beton te promoten.

Als je de tuin bezoekt, dan ervaar je meteen dat hij niet gemaakt is om te imponeren, maar om te contempleren. Het resultaat van Mien Ruys' creativiteit is een verzameling aan tuinen die elk hun kracht halen uit de verfijnde beplanting en uit de eenvoud van hun ontwerp.  

De gele tuin is wonderlijk ontworpen rond een eenvoudige cirkel, versterkt door een meerstammige boom op de achtergrond en met Phlomis russeliana - één van mijn favorieten - in een prominente rol. 

De moerastuin is rijkelijk beplant, maar ook een mooie illustratie van haar open geest naar nieuwe materialen. De vlonders die je ziet zijn namelijk gemaakt uit kunststof.

Mijn favoriete tuinen zijn echter de schaduwtuinen, waaronder de verwilderingstuin, met hun perfecte plantenkeuze. En dan het natuurlijker bos, waar je plots de hand van de meesteres ervaart. Ze verwijderde er enkele bomen en bracht een groene cirkel aan die in het gefilterde zonlicht aan de plaats een mystieke betekenis geeft. Er staat een bankje, waarop ik me maar niet gezet heb. Want dan zou ik er nu waarschijnlijk nog steeds zitten ...

  

  

  

Tuinen van nu

Volop vakantie en dan heeft een mens al eens meer tijd om een goed boek te lezen. Dit tuinboek van Jacqueline van der Kloet lag al enkele maanden op de plank, en het is een must read voor al wie de stap naar bloembollen nog moet zetten.

Zelf hoor ik daar jammer genoeg ook bij. Mijn eigen tuin is nog volop in aanleg. Het heeft geen zin om bloembollen in de grond te stoppen, als je er later nog met de schop in moet. En omdat mijn tuin in feite de proefbuis is voor veel ideeën die ik bij klanten implementeer, ben ik ook bij hen nog niet structureel aan bloembollen toegekomen.

Jacqueline van de Kloet is een autoriteit in bloembollenland. Niet enkel in Nederland, maar ver daarbuiten. Een groot deel van dit boek behandelt tuinen die reeds aangelegd waren, en die zij rijkelijk heeft aangevuld met bloembollen. Dat deed zij op vraag van het Internationaal Bloembollen Centrum, en in nauw overleg met de tuineigenaars. Het resultaat is altijd weer bijzonder en toont aan dat bloembollen jouw tuinseizoen gevoelig kunnen vervroegen.

Tussen elke tuinbespreking in snijdt Jacqueline een specifiek onderwerp aan waar zij dan dieper op inzoomt. Ze bespreekt kleuren, structuren, borders, onderbeplanting en ook heel wat praktische zaken. En dan heeft ze echt heel wat zinnigs te vertellen. Ze doet dat bevattelijk en inspirerend.

De laatste twee hoofdstukken (over de Nationale Vasteplantentuin in Appeltern en de Floriade 2012 in Venlo) vond ik persoonlijk wat overbodig. De rest van het boek daarentegen verdient een mooie plaats op jouw boekenplank!